Mijn eerste!

De 35^e marathon van Rotterdam, was voor mij de 1^e marathon van mijn leven.

Op 12 april 2015 was het zover, maar wat ging eraan vooraf!

Aan het lopen van een marathon gaan naast vele uren training ook allerlei praktische zaken vooraf. Mijn kleding en schoeisel moest in orde zijn en vooral hetzelfde zijn als tijdens mijn trainingen, dus een wasje draaien en klaar hangen. Het onderwerp voedsel werd ineens een topic. De week voorafgaand aan de marathon heb ik braaf iedere dag pasta gegeten en ben ik steeds meer water gaan drinken, want ja ‘men’ zegt dat dit goed voor je is. Ondertussen werd ik steeds zenuwachtiger.

[column width=”1/3″ place=”first” ]

Zondagochtend 12 april, al voor dat mijn wekker ging, werd ik wakker. Douchen, kleding aan, en ontbijten. Ondertussen waren onze logees oftewel medemarathon lopers zich ook al aan het voorbereiden en dat doet ieder dus op zijn eigen manier. Mijn voorbereiding bestaat uit het drinken van water, twee kopjes cappuccino en een banaan en dit alles wil ik even rustig tot me nemen. Dit laatste was een uitdaging, omdat naast de logees ook nog andere lopers zich bij ons melden, zodat ze hun auto kwijt konden! Enfin om 8.30 gingen we met de overvolle metro naar het centrum van Rotterdam. Tja en toen ik de Coolsingel op liep, waar de muziek al luid door de speakers galmde, overviel me een gevoel van trots en geluk, hier zou ik straks starten en finishen.

Eerst op zoek naar mijn loopmaatje en uiteraard voor de zoveelste keer een wc opzoeken, want de spanning stijgt. Langzaam aan ga ik met mijn loopmaatje naar ons startvak en dan begint het tergende wachten. Wij zijn namelijk wave 3 en dat betekent starten rond 10.30 en dat terwijl we al vanaf 9.30 in het vak staan. Gelukkig zitten de weergoden ons mee. Vlak voor de eerste start van 10.00 uur klinkt het Rotterdamse marathon lied, oftewel ‘you’ll never walk alone’ gezongen door Lee Towers. Menig, niet Rotterdamse loper zal er weinig van begrijpen, maar uit volle borst meezingend, krijgen wij kippenvel en extra adrenaline bij het horen van dit nummer. Het eerste startschot luidt om 10.00 uur, daarna volgt even later het tweede en dan gaat ons startschot. Wauw, wat een mensenmassa staat er langs de kant. De eerste kilometers vallen niet mee, want het is erg druk en daardoor kom ik niet in mijn ritme. In de loop naar de 10 kilometer verspreidt het zich iets en gaat het goed. Bij ongeveer het 20 kilometerpunt krijg ik er de pest in, ik vind het een saai stuk en in mijn hoofd speelt zich de gedachte dat ik nog zo’n stuk moet. Gelukkig nadert het punt van de halve marathon en dat bekent dat ik nog maar een halve hoef af te leggen. De mensenmassa langs de kant neemt ook weer meer toe, omdat we het centrum van Rotterdam naderen. De Erasmusbrug over, op naar het noordelijke deel van route, daar waar ‘de man met de hamer’ wacht, maar ook mijn eigen supporters. En ja hoor, bij de 30 kilometer staat mijn vriendin met een banaantje heerlijk en op naar de 35. Dan wordt het pittig, mijn loopmaatje en ik spreken elkaar bemoedigend toe: ”we gaan het gewoon doen”. Ondertussen fietsen trouwe supporters mee en staat op het 35 kilometerpunt de huisfotograaf, Ilse. Al zwaaiend staan we op de foto, ondanks dat we moe zijn hebben we er nog steeds zin in. Even verderop staan familie en buren me aan te moedigen en dat doet goed, het geeft weer extra energie. Zo ook bij de 40, daar staat weer mijn vriendin en even verderop weer Ilse. En dan nog maar 2,195 kilometer te gaan, mijn loopmaatje en ik kijken elkaar aan en weten dat we het gaan redden, we zetten het verstand op nul, genieten van de mensen en muziek om ons heen en laten ons meevoeren richting de Coolsingel.

En daar is ie dan, de Coolsingel, de finish in de verte, wat is het dan nog een rot eind. Hand in hand ga ik met mijn loopmaatje, Mijke, de finish over; “we did it”. Nauwelijks realiseer ik mij dat dit het was, dat ik een marathon heb gelopen en vergeet dan ook bijna mijn medaille in ontvangst te nemen. De banaan die ik krijg smaakt verrukkelijk en de sport drank als champagne. Nu op naar huis, want daar wacht de afterparty.

[/column]

[column width=”1/3″ place=”last” ]

 

[/column]