In ons coachingswerk begeleiden we mensen bij hun ontwikkeling, vaak in relatie tot werk of persoonlijke vraagstukken. Het mooie is, een nieuw begin is altijd mogelijk. Maar je moet wel durven loslaten.
Juist in dat proces van loslaten, herken ik zo goed waar de mensen die we coachen tegenaan lopen. Na een relatiebreuk, die ik niet zag aankomen, ben ik privé bezig met het maken van een nieuwe start. Een proces dat niet zonder slag of stoot verloopt. Loslaten is noodzakelijk om aan een nieuwe fase te kunnen beginnen. Afhechten, noemen we dat in ons werk. Hoe een coachingstraject ook verloopt, er komt een moment dat de coachee moet afhechten. Los moet komen van zijn vraagstuk, maar ook van ons als coach. Daarom besteden we er bij de start van coaching al aandacht aan.
Want afscheid nemen van bestaande patronen, is pittig. Zelfs als je er een hekel aan hebt, geven ze je houvast.
Laatst verzuchtte een coachee: “Ik zou me vrijer willen voelen. Huppelend door het leven willen gaan.” Het huppelen dat ze als kind graag had gedaan, symboliseerde voor haar energie, vrijheid en een zekere luchtigheid. “Trek je jas maar aan”, daagde ik haar uit. Aanvankelijk wilde ze niet. Wat moesten anderen wel niet denken. Zij was meer het type van doe maar normaal. Om het te durven, moest ze haar kind toelaten. De bevrijding en ontlading toen ze de uitdaging aanging, waren enorm. Het huppelen werd een effectieve oefening om een bestaand patroon te doorbreken en in beweging te komen.
Uiteraard ben je er met één keer huppelen niet. Loskomen van bestaande patronen vergt onderhoud. Dat is waar we bij All Human mensen bij begeleiden. Huppelend afhechten om los te komen en jezelf opnieuw uit te vinden. Het kan. Echt.