Door Muriël Jordan
Een maand gelden las ik het boek “The Circle” van Dave Eggers (http://www.lebowskipublishers.nl/boek/De-Cirkel-T2927.html) die de lezer en dus ook mij liet inzien wat de consequentie is van de online wereld. Dit boek is besproken in mijn boekenclub en de conclusie was eenduidig: goed boek, en wellicht wat overdreven. De kernboodschap is helder: “All that happens must be know” en onze conclusie ook: maak een bewuste keuze wat je wel en niet deelt.
Nu heb ook ik een ook een aantal zaken on line, alles in tweevoud, een persoonlijk account en een bedrijfsaccount. Facebook, linked in en Twitter. Daarnaast proberen we zakelijk ook een blog te schrijven en dit alles met 1 doel, zichtbaar zijn. Zakelijk is dit helder, hoe meer activiteit, hoe meer zichtbaarheid. Interessant is het gegeven wat maakt dat ook ik de behoefte voel privé zaken te delen, hoewel ik daar geen hoge frequentie in heb. Met name als er iets te vieren is, vakantie, iets moois wat ik tegen kom, een sportprestatie, een studie afronden. Blijkbaar iets wat ik van de daken wil schreeuwen tegen al mijn digitale “vrienden”. Terwijl ik dit schrijf, denk ik na wat maakt dat ik deze behoefte heb, zo mijn identiteit neer te zetten. Soms vind ik het gewoon leuk om te delen en soms wil ik wel een statement maken. Kijk mij nou. En hoe mooi is het dan als andere mensen je berichten ‘liken’ of een reactie schrijven hoe fantastisch je bent. Eigenlijk vraag ik om een soort van aandacht, een bevestiging, een compliment en is het middel social media hier een aanvaardbare manier in. Ik heb er ook over nagedacht te stoppen met Facebook en Twitter. Ja, en dan, wat ga ik dan missen. Toch een vorm van nieuwswaarde, verjaardagen, allerlei zin en onzin van anderen. Stiekem kijk ik toch wel dagelijks naar deze “actualiteiten”. Het boek “The circle” laat het gevaar zien als de digitale wereld de overhand krijgt. Zo filmt de hoofdrol speelster een zeer intieme scène tussen haar ouders en rijdt haar ex vriend zich dood in zijn vlucht niet openbaar te zijn.
De keuze mogelijkheid om zelf te besluiten wat ik wel en niet wil delen vind ik prettig. Maar heb ik deze keuze mogelijkheid. Het vele nieuws over afluisterpraktijken, het koopgedrag per consument dat volledig bekend is door mijn gedrag vind ik ook benauwen. Toch blijft mijn conclusie dat ik besluit wat ik deel en zelf publiceer.
De digitale wereld is dan ook een feit, ik kan er letterlijk niet omheen. Thuis zijn meer schermen dan mensen en bij mijn puberkinderen is hun smart phone verkleefd aan hun hand. Zoals met iedere puber, dring ook ik soms niet door tot mijn pubers. De ontdekking dat een berichtje sturen weer de opening geeft tot gesprek, was voor mij een openbaring. Dit kan ik dus ook in mijn werk inzetten als ik mensen minder makkelijk kan bereiken. Met gepaste reserves heb ik besloten om een specialisatie te volgen in e-coaching samen met mijn compagnon. Onder het motto “nodig om bij te blijven en generatie Y en Z te coachen” zijn we gestart met de opleiding.
Gecertificeerd als e-coach, in juni de specialisatie afrondend, zijn de eerste praktijkresultaten zichtbaar. Eerlijk is eerlijk, ik heb nog geen volledig e-coach traject gestart, de resultaten die geboekt zijn, zijn een combinatie van de zogeheten face to face gesprekken en On line coaching. Een mooi succes voorbeeld is een coachee die met zware spanningsklachten, bijna burn out bij mij kwam. Normaliter voer ik in een dergelijke situatie de frequentie op van gesprekken naar behoefte. Nu hebben we na 1 face tot face gesprek afgesproken dat er dagelijks in de e-omgeving wordt gereflecteerd. Als coach zou ik meelezen, niet dagelijks en minimaal eens per week reageren.
Het resultaat: binnen een maand was de dagelijkse beleving van de dag gegroeid van een 3 naar een zes met een enkele uitschieter naar boven of beneden. Conclusie: de snelheid van veranderen neemt toe. De kracht van schrijven, de hoge frequentie, de regie bij de juiste persoon, het effect van teruglezen, sociale anonimiteit en het feit dat zowel ik als coach als de coachee niet direct hoeft te reageren, maakt dat ik razend enthousiast ben geworden van het inzetten van deze nieuwe techniek. Leuke bijkomstigheid is dat dit volledig in deze tijd past, hip is en bruikbaar voor iedere generatie.
Dit e-coachen vraagt wel een goed beveiligde omgeving, want zoals me in het boek “The circle” duidelijk is geworden, verandert anders de kracht van de sociale anonimiteit in een volledige openbaarheid. Dus inzetten van de digitale techniek heeft zeker ook zijn voordelen.
