In ons coachingswerk is afscheid nemen een terugkerend ritueel. Een verandering in je organisatie of leven brengt, zeker als je er niet zelf voor hebt gekozen, rouw met zich mee.
Zo eindigde bij een van onze coachees haar dienstverband. Een schok? Ja. Geheel onverwachts? Nee. Ze had maar liefst achttien jaar bij een bedrijf gewerkt. Toen het beleid van de organisatie veranderde en zij zich daar niet meer in kon vinden, wilde ze nog maar één ding: weg. Haar werkgever reageerde aanvankelijk niet op haar verzoek. Toen het lang stil bleef, vroeg ze opnieuw of men bereid was haar situatie nog eens te beoordelen. Overigens zónder de verwachting te hebben dat men akkoord zou gaan. En daar zou ze mee moeten dealen.
Totdat alsnog het bericht kwam waar ze zo lang naar had uitgekeken: de bevestiging dat haar dienstverband zou worden beëindigd. Met de vakantiedagen die ze nog tegoed had, kon ze nog dezelfde dag beginnen met de overdracht. Twee dagen later was al haar laatste werkdag.
Je zou verwachten dat ze een gat in de lucht sprong. De sprong bleef uit. Het bericht kwam zo abrupt dat ze alleen nog maar kon huilen en boos kon zijn. Iets wat zij niet mocht van haarzelf; dit was immers wat zij wilde!
Ik pakte in het coachingsgesprek met haar de Kübler-Ross rouwverwerkingscurve erbij. Die maakt inzichtelijk wat er gebeurt bij een dergelijke verandering.
Om een afscheid goed te kunnen verwerken, doorloop je alle fases. De coachee uit dit voorbeeld raakte eerst verdoofd en ontkende. Daarna volgden woede, zorg en verdriet. De impasse waar ze in raakte, mondde uit in apathie. In dat diepste dal was daar alleen nog maar de weg terug omhoog. In het vervolgproces van berusting, acceptatie en loslaten begeleidde ik haar naar het uiteindelijke loslaten. Door met haar bewust aandacht te besteden aan alle fases, werd het voor haar mogelijk om de rouw te verwerken en de gewenste verandering te bereiken. Het begeleiden van mensen bij het bewust afscheid nemen, is één van de dingen die ons werk bij All Human zo mooi maakt.
