geschreven door Jolanda Wessel
In mijn coach praktijk komt altijd wel de term ambitie aan de orde. Veelal schrikt dit af, omdat menig coachee dan hierbij de lange termijn ambitie bedenkt en dat nu juist iets is wat ze lastig te formuleren vinden. Als ik dan vraag naar wat is je doel, ja dan komt het dichterbij en zijn ze in staat om een doel op korte termijn te duiden. Zo’n doel is dan vaak lekker praktisch. Als coach weet ik dat achter dit praktische doel een grotere ambitie ligt.
Dit jaar heb ik de ambitie uitgesproken om in 2015 de marathon van Rotterdam te gaan lopen. Het idee om deze marathon te gaan lopen is niet zomaar ineens opgekomen. Ik loop al jaren, maar wel met tussenpozen en het mocht naar mijn idee nooit meer dan de naam dragen van hobbelen, terwijl ik het nu toch echt hardlopen kan noemen.
Wat is dat toch dat ik het doel heb om de marathon te lopen en dat ik dit doel zo helder voor ogen heb. Blijkbaar motiveert het mij dusdanig dat ik er dingen voor doe en dingen voor laat.
Hoe het bij mij is ontst
aan is als volgt. Een kleine twee jaar geleden ben ik actiever begonnen met hardlopen met een paar vriendinnen en besloten we om een doel te stellen. Dit doel was de 10 kilometer van de ladiesrun. We waren hier naar toe aan het trainen en hebben ons doel gehaald. Tja en toen kwam van het een het ander, waarbij de een wat meer loopt dan de ander. De halve business marathon was een van die mijlpalen. Samen met een van mijn loopmaatjes heb ik de kick van het deelnemen aan een marathon mogen proeven, ieder de helft. En dat smaakte naar meer.
In het najaar heb ik met mijn marathonmaatje nog een halve marathon ondernomen en toen wist ik het zeker. Het was niet langer meer de vraag of ik de marathon zou gaan lopen, maar hoe ik hem ga lopen. Ondertussen maak ik gebruik van een schema, ben ik aangesloten bij een loopgroepje en maak ik gebruik van de mensen in mijn omgeving die ook trainen. Wat maakt het dat ik voor dit doel de stappen zo helder kan formuleren en daarmee zo tastbaar maak, waardoor ik ben gaan geloven in het halen van dit doel. Met verwondering ervaar ik hoe dit mechanisme bij mij in werking treedt. Hierdoor ben ik mij ook gaan afvragen hoe dit zich verhoudt tot andere doelen in mijn leven. Soms zie ik de parallel wel degelijk maar soms ook niet, dan lijkt het er meer op dat ik zomaar wat doe. Is dit echter wel zo, of volg ik altijd een vergelijkbaar patroon op het moment dat ik een doel heb?
Hoe zit dat bij jou? Is jouw ambitie duidelijk? Stel jij doelen waarop jij je vervolgens focust? Of kom je erachter dat je bij de waan van de dag leeft!
